A obra, dun marcado carácter primitivista, expresionista, cunha policromía arraigada no patrimonio etnográfico, agocha vestixios de arte clásico desde una perspectiva conceptual, con materiais propios da terra : madeira, pedra ,coiro, musgo ou mesmo bosta….
Seira é un artista que profundiza obsesivamente nas orixes do ser humano, na súa estreita relación co espazo telúrico que habita e comparte co resto de criaturas totémicas. Para elo vive e comulga nun habitat natural propicio, rodeado de seres animados -domésticos e salvaxes- coa intención de sentirse e necesitarse mutuamente, ata o punto de entender e interiorizar aquel antigo vínculo do home coa natureza e poder expresarse así dende un punto de vista artístico pero con rigor científico e antropolóxico. Esta forma de vida; aprendizaxe e experimentación, lévano a probar novas vías na plástica contemporánea, reflectindo nas súas obras un universo íntimo e atemporal.
A muller como símbolo totémico
a muller como animal sobrenatural
a muller como xeradora de vida
a muller como espírito guía
a muller como forza da natureza
Na necesidade de expresar emocións, sentimentos e experiencias propias vividas na actualidade, ser instintivo, espontáneo, natural, inxenuo, pouco refinado, bruto, salvaxe, impulsivo, non contaminado, presocial; todo aquilo que ten a arte ancestral ou primitiva axúdame.
A exposición invita a sentir a enerxía que transmiten os propios materiais para entrar en diferentes estados de ánimo: pedra, aluminio, resina, escaiola, madeira, coiro, lá, queratina, bosta, musgo, sangue...
Camilo Seira nace en Rois, A Coruña en 1974, con dezaseis anos traballa co escultor santiagués Fernando Blanco, discípulo de Asorey, co que pasará 3 anos. Gradúase na Escola de Artes Mestre Mateo na disciplina de volume e licenciase en Belas Artes en Pontevedra. A súa formación reflíctese na súa obra, é un artista capaz de crear dende o dominio da técnica clásica á máis conceptual e contemporánea. Exerceu como profesor de escultura na Escola de Canteiros de Poio, Pontevedra, cargo que decide deixar para dedicarse por completo á escultura.
A súa traxectoria artística é moi ampla, posúe máis de vinte e cinco monumentos públicos distribuídos pola Xeografía española, e conta con numerosas mostras expositivas, tanto individuais como colectivas, moitas delas cunha grande repercusión social, como a exposición na Casa de Galicia en Bos Aires, Arxentina, na Casa de Galicia en Madrid, no MIHL museo interactivo da historia de Lugo, así como en galerías e salas de exposición por todo o territorio galego e nacional.